معضل شهری به نام سرویس بهداشتی

به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، زندگی شهری زیر‌ساخت‌های بسیاری را طلب می‌کند و باید برای همه اقشار مناسب‌سازی شود. برخی مشاغل به گونه‌ای است که زمان زیادی در خیابان باید سپری کرد یا کودکانی که تاب خیلی از مسائل را ندارند و باید محیط شهری برایشان تسهیل شود از این رو سرویس‌های بهداشتی عمومی از نیازهای اولیه‌ای است که باید بدان توجه کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روزهایی از تقویم به یک مناسبت خاص اختصاص‌یافته است، اما برخی از مناسبت‌ها به دلیل نامی که دارند گاهی به سخره گرفته می‌شوند، ۲۸ آبان ماه در تقویم جهانی به روز «سرویس بهداشتی» تعلق دارد، روزی که جنبه‌های طنز آن بیشتر نمود پیدا کرده است، اما نباید از اهمیت وجود «سرویس بهداشتی» از نوع عمومی آن غافل شد.

توسعه سرویس‌های بهداشتی، مطالبه‌ عمومی شهروندان

وقتی حرف از سرویس بهداشتی عمومی پیش می آید، بیشتر توالت های با دیوارهای سیاه و منقش به یادگاری با درهای خراب و شلنگ آبی که روی زمین کف دستشویی خیس افتاده و آخر سر نفری که میز کوچکی برای خودش دست و پا کرده و تا پول نگیرد حق خروج و گاها حق ورود نداریم! پولی که به نظر خیلی هایمان پول زور می آید، در ذهنمان تداعی می شود.

آیا پس از گذشت چندین سال از مقوله توسعه سرویس های بهداشتی و اهمیت رسیدگی و بهداشت این اماکن همچنان در این ذهنیتیم؟ شاید در ابتدا، بحث در خصوص بهداشت و توسعه سرویس بهداشتی های عمومی، مسئله خنده دار به نظر آید ولی اهمیت ساخت و بهداشت توالت به قدری است که روزی در تقویم را به خود اختصاص داده است.

۱۹ نوامبر (۲۸ آبان) روز جهانی توالت (به انگلیسی: World Toilet Day) است و سازمان ملل متحد نیز هر ساله به همین مناسبت آماری را از افرادی که به توالت دسترسی ندارند، منتشر می‌کند.

هر چند ما ایرانی ها، حتی گاها در خیابان از پرسیدن اینکه نزدیک ترین سرویس بهداشتی به این محل کجاست و یا در گفتن اینکه نیاز به سرویس بهداشتی داریم زمین و زمان را به هم می‌چینیم تا جمله جایگزین بگویم که هدف را برساند ولی مستقیم به آن اشاره نکنیم مثلا گلاب به روتون، نیاز به قضای حاجت، روم به دیوار و امثال این قبیل گفته‌ها.

یا حتی در تربیت کودکانمان تاکید داریم که در جمع وقتی نیاز به توالت دارند از اشاره مستقیم بپرهیزند و با رمز که بین والدین و کودک قبلا هماهنگ شده، عنوان شود و گاها به این حد اکتفا نمی کنیم و اصرار بر در گوش گفتن این خواسته داریم این معذب کردن کودک گاها تا جایی پیش می رود که دیگر کاری از دست کودک بر نمی آید و قبل از رسیدن کودک به توالت این نیاز برطرف می شود.

 

از فرهنگ ما ایرانی ها در خصوص گفتن این امر که بگذریم و نگاهی به تاریخچه ساخت سرویس بهداشتی در کشورمان بیندازیم متوجه می شویم که روند تقریبا یک نواختی را تا به اکنون در ساخت توالت پشت سر گذاشته ایم. گویا ما ایرانی ها چه در ساخت توالت های خانگی و یا در سروبس بهداشتی های عمومی سطح شهر چندان به اصولی و استاندارد بودن این بنا اهمیت نمی دهیم و نسبت به اهمیت آن بی تفاوتیم.   این گفته را با فکر کردن به مدل توالت های خانه های پدربزرگ هایمان و یا دیگر خانه های قدیمی می توانیم درک کنیم.  

خانه‌های قدیمی که اتفاقا در متراژ های بالا و شامل حیاط بزرگ و اتاق های زیاد بود که مشکل نورگیری و جا هم نداشت همیشه سرویس های بهداشتی مان در کورترین نقطه حیاط بود تا جایی که خیلی وقت ها در شب های سرد زمستان و ترسناک تابستان، نصف شب قید رفتن به توالت را زده ایم و در عوض تا صبح انواع دردهای گوارشی را تحمل کرده ایم.

گویا ما همچنان باهمان ذهنیت این روند را تا به امروز ادامه داده ایم با این تفاوت که از آن متراژ و نورگیرها خبری نیست و همچنان ما قناسی خانه کوچکمان را با یک توالت کج و کوله جفت و جور می کنیم و به کیفیت آن اهمیتی نمی دهیم و حتی محل حمام خانه هایمان بیشتر از توالت اهمیت دارد.

از مقوله سرویس‌های بهداشتی خانه‌هایمان که بگذریم و در مجال بزرگ‌تر به سرویس‌های بهداشتی شهرمان نگاهی بیاندازیم چندان نیازی برای تحقیق و بررسی وضعیت سرویس ها نیست چون اکثرا گذرمان کمابیش به این مکان افتاده است.

اصولا ما ایرانی‌ها عادت داریم مسائلی از این قبیل را به حالت مخفیانه و یا طنز بیان کنیم ولی از شوخی که بگذریم تا چندین سال پیش وضعیت به این منوال بود که در تمام شهرهای کشورمان، عموما نه تنها سرویس بهداشتی به اندازه کافی وجود نداشت، بلکه همان اندک میزان موجود نیز چنان وضعیت خوشایندی نداشتند و این موضوع باعث می شد شهروندان چنانچه اکثر مواقع در عین نیازمندی به سرویس های بهداشتی، قید استفاده از آن را بزنند تا به مقصد برسند.

البته ناانصافی است اگر تمام این عیوب را متوجه مسئولان شهری کنیم و نقش شهروندان را نیز نادیده بگیریم چرا که بارها مشاهده کرده ایم که در برخی توالت های عمومی با وجود استاندارد بودن و تازگی و اصولی بنا نهادن آن، شهروندانی نظافت را رعایت نکرده و در قبال استفاده از آن مسئولیت و تکالیف شهروندی را بجا نیاورده اند.

 

«سرویس بهداشتی عمومی» ضرورتی غیرقابل‌انکار 

امروزه یکی از شاخصه های اصلی شهرهای مدرن و توسعه یافته، سطح رفاه شهروندانی است که در آنجا سکوت دارند. سطح رفاه شاخص های متعددی دارد که شامل تمام ابعاد رفاهی و سلامتی می شود.

توزیع متناسب و خوب امکانات رفاهی از حمل و نقل عمومی گرفته تا سرانه فضای سبز، امکانات پزشکی، سرویس دهی به موقع در خصوص جمع آوری زباله های شهری و بسیاری از مسایل ریز و درشتی را شامل می شودکه جزو شاخصه های اصلی شهرهای توسعه یافته است.

سرویس های بهداشتی شهری از جمله مبحث مهمی است که در این مقوله مطرح است. اهمیت بهداشت عمومی و دقت در حفظ سلامت جامعه، از شاخص های رفاه و پیشرفت هر مجموعه شهری محسوب می شود. زمانی که در یک شهر، بهداشت عمومی به واسطه نبود خدمات رفاهی ضروری نظیر سرویس های بهداشتی، با مسئله و چالش روبه رو می شود، آسیب هایی گریبانگیر جامعه خواهد شد که درصورت تداوم، تأثیرات نامطلوبی فرهنگی، گردشگری، سرمایه گذاری و ... بر جا می گذارد.

گذری به تاریخ نشان می دهد نخستین بار سرویس های بهداشتی سال ۱۸۵۰ میلادی یعنی سال ۱۲۲۹ شمسی در لندن و با توجه به افزایش جمعیت این شهر ساخته شد و در ایران هم اگر چه از سال های دور، ساخت سرویس های بهداشتی در مکان های عمومی مثل پارک ها رایج بوده اما از اوایل دهه ۸۰ ساخت و توسعه این اماکن به شکل جدی تر در دستور کارشهرداری ها قرار گرفت.

جا گیری نامناسب، عدم رعایت مسائل بهداشتی در تاسیس و نگهداری، نورگیری نامناسب، غیرقابل استفاده بودن برخی از سرویس ها خصوصا مواردی که در قسمت های خلوت شهر بود و نهایتا نارضایتی مردم از این وضعیت باعث شد تا مسئولان شهری در احداث سرویس های بهداشتی جدید، تجدید نظر کنند تا رضایت مندی شهروندان را جلب کنند.

از طرفی با توجه به سبک زندگی کنونی شهروندان ایرانی که علاقمند به پیک نیک های داخل شهری در چهارفصل سال هستند و بیشتر پارک ها را جهت اتراق خود انتخاب می کنند، اهمیت دسترسی آسان و البته مسئله بهداشت سرویس بهداشتی ها را چندین برابر کرده است.

احداث سرویس بهداشتی از پروژه های مهم شهری است که شهرداری ها به آن اولویت خاصی می دهند و برایش حساسیت ویژه ای دارند. مسئولان شهری باید به این امر واقف باشند که به دلیل فرهنگ سنتی جامعه ما، بسیاری از شهروندان از اظهار نظر در خصوص عدم دسترسی به موقع با توجه به فراوانی کم سرویس بهداشتی در سطح شهر معذب هستند و این عدم درخواست به حالت مستقیم به معنای عدم نیاز نیست.

 

۱۸۳ باب سرویس بهداشتی عمومی با ۸۳۶ در تبریز

جواد صدیقی معاون خدمات شهری و محیط زیست شهرداری تبریز می گوید: مجموعه شهرداری تبریز از چند سال قبل تا به اکنون نسبت به جاگذاری و تأمین بهداشت سرویس های بهداشتی بی تفاوت نبوده و این مسأله را در دستور کار خود قرار داده است. هر چند این تعداد هنوز جوابگوی جمعیت نزدیک به دو میلیونی تبریز نیست و همچنان ساخت سرویس های بهداشتی به طور میانگین سالانه در برنامه کاری تمام مناطق دهگانه شهرداری تبریز قرار دارد.

وی افزود: چندین سال است که تعداد سرویس های بهداشتی عمومی در سطح شهر به صورت تصاعدی افزایش یافته است و در مجموع می توان گفت بیش از ۱۸۳ باب تا پایان سال ۱۴۰۰در سطح شهر تبریز وجود داشت که در سال ۱۴۰۱ نیز چهار مورد (پارک غزه، پارک نور، شنب غازان و پلیس راه تبریز و صوفیان) در برنامه کاری مناطق دهگانه قرار دارد که تا پایان سال جاری به بهره برداری می رسد.

۴۵ دستشویی عمومی غیرفعال در آذربایجان شرقی

صدیقی گفت: از این رو، تعداد سرویس های بهداشتی موجود در سطح منطقه یک ۲۳ باب، منطقه دو ۲۶ باب، منطقه سه ۱۹باب، منطقه چهار ۳۱ باب، منطقه پنج ۱۴باب، منطقه شش ۲۰ باب، منطقه هفت ۲۲ باب، منطقه هشت ۸ باب و منطقه ده ۶ باب است. که در مجموع ۱۳۸ باب فعال و ۴۵ باب سرویس بهداشتی به حالت غیرفعال و نیمه فعال هستند.

وی افزود: در مجموع ۱۸۳ باب سرویس بهداشتی مناطق دهگانه  ۸۳۶ تعداد چشمه وجود دارد که از این رقم نیز ۷۱۵ چشمه فعال و ۱۲۱ چشمه غیرفعال می باشد.

معاون خدمات شهری و محیط زیست شهرداری تبریز ادامه داد: علاوه بر آمار سرویس بهداشتی های مناطق می توان به این آمار سرویس های بهداشتی سازمان ها از جمله  ۸ باب سرویس بهداشتی سازمان پارک ها، ۱۰ باب سرویس سازمان عون بن علی، ۷ باب سازمان آرامستان ها، ۲ باب سرویس سازمان پایانه ها را هم اضافه کرد.

طبق آمار هرچند تعداد سرویس ها طی سال های اخیر افزایش یافته ولی سوالی که در ذهن مخاطب ایجاد می شود رقم نسبتا بالای سرویس های نیمه فعال و غیرفعال سطح شهر است که انتظار می رود مدیریت شهری در این باره نیز تدابیری بیندیشد تا در اختیار شهروندان قرار گیرد.

سخن آخر

در حالی که امروزه در کشورهای توسعه‌یافته مکان‌یابی سرویس‌های بهداشتی به تعداد کافی و در مکان‌های مناسب همزمان با طراحی نقشه جامع شهر انجام می‌شود، اما مسئله سرویس‌های عمومی در تبریز هنوز حل نشده باقی مانده است و مدیریت شهری تبریز استراتژی مشخصی برای بهره‌برداری و نظارت سرویس‌های موجود و برنامه‌ریزی برای احداث و توسعه سرویس‌های بهداشتی جدید ندارد. حال آنکه دسترسی سریع و آسان شهروندان به امکانات شهری به عنوان یک اصل ضروری در بحث حقوق شهروندی ایجاب می‌کند این موضوع از سوی شهرداری به طور جدی‌تری مورد توجه قرار گیرد.

 یکی از مشکلات سرویس‌های بهداشتی نظافت و نگهداری است که بخشی از آن بر عهده شهروندان قرار دارد، اما باید توجه کرد مسائلی مانند تأسیس سرویس بهداشتی با توجه ویژه به نیازهای معلولان، گردشگران خارجی، فضای مناسب مادر و کودک ازجمله مسائلی است که در تبریز مورد غفلت قرارگرفته است، از طرفی بسیاری از سرویس‌های بهداشتی داخل فضاهای پارک‌ها و فضاهای سبز قرار دارد و در فضاهای غیر پارکی نظیر معابر شهری و میدان‌ها و محل‌های غیر پارکی کمبود سرویس‌های بهداشتی مشهود است که باید مورد رسیدگی قرار بگیرد.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی شهر تبریز شهرداری تبریز شورای شهر تبریز سرویس های بهداشتی توالت عون بن علی مدیریت شهری امکانات شهری فضای سبز فضاهای سبز شنب غازان وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی سازمان ملل متحد سرویس های بهداشتی باب سرویس بهداشتی بهداشتی عمومی شهرداری تبریز ما ایرانی ها توسعه سرویس بهداشتی ها سرویس ها پارک ها سطح شهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۳۴۲۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در همدان و آلودگی محیط زیست

ایسنا/همدان معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان اعلام کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است، به طوری‌که بعد از برداشت محصول، کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند.

سیدعادل عربی در نشست تخصصی ایسنا با موضوع «بررسی عوامل تهدیدکننده زمین در استان همدان»، با اشاره به لزوم مشارکت مردم در حفظ محیط زیست اظهار کرد: مبحث پسماندهای پلاستیکی در استان همدان جدی است، به طوری‌که یکی از مشکلات حوزه پسماند در استان انتشار کیسه‌های پلاستیکی در طبیعت و به ویژه حاشیه راه‌های مواصلاتی و رودخانه‌هاست.

وی با بیان اینکه در این حوزه قانون داریم اما متأسفانه بخشی از قانون بنا به دلایل متعدد اجرا نمی‌شود، تصریح کرد: تاکنون رویکرد ما در مدیریت پسماندهای پلاستیکی، مشارکتی با مردم و دستگاه‌های مختلف بوده است تا از طریق اجرای برنامه‌هایی چون پاکسازی نمادین به سمت فرهنگ‌سازی برویم اما به این نتیجه رسیده‌ایم که باید به سمت اجرای درست قانون حرکت کنیم.

عربی با تأکید بر اینکه فرهنگ‌سازی جواب می‌دهد اما کافی نیست و قاعدتاً نمی‌شود اصل قانون را رها و تنها به سمت فرهنگ‌سازی حرکت کرد، یادآور شد: به عنوان مثال ماده ۷ قانون مدیریت پسماندهای شهری اشاره می‌کند شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است.

شهرداری‌ها موظف هستند هم پسماند محدوده شهری و هم پسماند حریم شهر را مدیریت کنند اما در حال حاضر تنها محدوده شهری مدیریت می‌شود و حریم شهر رها شده است

وی ادامه داد: مدیریت پسماندهای خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها نیز با بخشداری‌هاست که اجرا نمی‌شود و استدلالشان این است که بودجه و تشکیلات لازم را نداریم و ما ارگان حاکمیتی هستیم اما استدلال سازمان حفاظت محیط زیست هم این است اگر مشکل دارید به سمت ایجاد تشکیلات و تأمین بودجه بروید و یا اینکه قانون را اصلاح کنید، در واقع باید اجرای این بخش از قانون مشخص شود.

جمع‌آوری روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی در همدان

وی در ادامه بیان کرد: در شهر همدان روزانه ۲۰ تن صرفاً کیسه‌های پلاستیکی و در کل استان ۵۰ تن جمع‌آوری می‌شود. پلاستیک نرخ و ارزش بازیافت بسیار پایینی دارد و نرخ تجزیه‌اش بسیار طولانی است، به طوری‌که از ۳۰۰ تا ۹۰۰ سال زمان تجزیه پلاستیک در طبیعت ذکر شده است.

عربی با اشاره به اینکه نرخ تولید پسماند عادی ۱۵۰۰ تن در روز است، سرانه تولید پسماند شهری را ۸۰۰ گرم و پسماند روستایی را ۵۰۰ گرم در روز دانست و افزود: در استان همدان روزانه ۷.۵ تن پسماند پزشکی تولید می‌شود که ۳.۵ تن پسماند عفونی، تیز و برنده است که در استان مدیریت و بی‌خطرسازی شده سپس وارد سایت‌های پسماند شهری می‌شود.

وی اضافه کرد: سالانه ۶۳۷ هزار و ۷۸۰ تن پسماند صنعتی در سطح استان تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن به طور مستمر به مراکز مجاز کشوری تحت نظارت اداره‌کل محیط زیست استان انتقال می‌یابد در ضمن ۳۳۸۵ تن پسماند کشاورزی نیز در سال تولید می‌شود که بخش ویژه و خطرناک آن نظیر سموم، آفت‌کش‌ها یا آفت‌کش‌های تاریخ مصرف گذشته به مراکز مجاز کشوری منتقل می‌شوند.

معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان بیان کرد: در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است به طوری‌که این نوع کشت، شرایط گلخانه‌ای را در ابعاد کوچک برای کشت محصولاتی که نیاز به آب دارند، ایجاد و در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند و کار بسیار خوبی است، اما وقتی محصول برداشت می‌شود کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری نشده و زیر نور آفتاب رها شده و آلودگی زیست‌محیطی ایجاد می‌کنند و این اتفاق، عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد چراکه صاحب زمین به هیچ وجه چنین کاری نمی‌کند و دلش به حال زمینش می‌سوزد اما وقتی دست مستأجر باشد او پس از جمع‌آوری محصولش زمین را به حال خود رها می‌سازد.

در شهرستان‌های رزن، فامنین، بهار و کبودراهنگ بحث کشت‌های زیرپلاستیک خیلی شایع است و عمدتاً در زمین‌های کشاورزی اجاره‌ای رخ می‌دهد

مهمترین معضل کشت‌های زیرپلاستیکی در رزن است

وی افزود: در قانون و در آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی آمده است که سازمان جهادکشاورزی باید در گام نخست با اقدامات ترویجی و آموزشی این موضوع را حل کند و اگر چنین نکرد به سراغ آیین‌نامه‌های قانونی می‌رویم و باید به سمت اقدامات قضایی حرکت کنیم که این‌کار را هم کرده‌ایم، به طوری‌که مهمترین معضل و عمده اقدامات قضایی انجام شده در این زمینه در شهرستان رزن است البته فامنین، کبودراهنگ و بهار هم درگیرش هستند.

عربی با اشاره به آیین‌نامه کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی و تصویب آن در سال ۱۴۰۱ مطرح کرد: کشور ما هم مثل سایر کشورها درگیر مسأله پسماند کیسه‌های پلاستیکی است، در بسیاری از کشورها تولید کسیه‌های پلاستیکی ممنوع شده، در بعضی از کشورها مالیات برایش درنظر گرفته‌اند و برخی کشورها هم تولید دسته‌ای از پسماندهای پلاستیکی را ممنوع کرده‌اند بنابراین ما هم برای اینکه از این موضوع عقب نمانیم، آیین‌نامه‌ای با عنوان «کاهش مصرف کیسه‌های پلاستیکی» را به تصویب رساندیم که هم ممنوعیت‌ها در آن قید شده و هم اقدامات آموزشی. صداوسیما هم باید برای آموزش و تنویر افکار عمومی وارد شود و از تبلیغ کالاهای حاوی پلاستیک اجتناب کند.

وی با بیان اینکه ماده ۱۰ آیین‌نامه هم دانشگاه‌ها و آموزش و پرورش را مکلف کرده است که در این حوزه اطلاع‌رسانی کنند که نشست ایسنا در راستای این اقدام به شمار می‌آید، اظهار کرد: این آیین‌نامه در حال اجراست و امسال ممنوعیت عدم توزیع کیسه‌های پلاستیکی زیر ۲۵ میکرون به فروشگاه‌های زنجیره‌ای و در ادامه ممنوعیت تولید این کیسه‌ها به اداره‌کل صمت ابلاغ شده است و از سازمان جهادکشاورزی خواسته‌ایم میزان اراضی زیرکشت پلاستیک و برنامه‌اش برای کاهش آثار زیان‌بار پلاستیک‌های باقیمانده در اراضی را گزارش دهد.

عربی با اشاره به اینکه پلاستیک‌هایی که در حال حاضر در فروشگاه‌ها توزیع می‌شود، ضخیم هستند و فعلاً طرح با ممنوعیت عرضه پلاستیک‌های زیر ۲۵ میکرون که مصداق آن کیسه‌ فریزر است، آغاز شده، مطرح کرد: تولید کسیه‌های زیست تجزیه‌پذیر هم یکی از راهکارهای جایگزین است که سریع تجزیه شده و به دی‌اکسیدکربن و آب تبدیل می‌شود و تکنولوژی آن در استان همدان وجود دارد منتها چون تکلیف قانونی نیست، یکی راحت‌ترین کارها این است که تولیدکننده به سمت تولید کسیه‌های مرسوم می‌رود. هر چند پیش‌بینی می‌شود در آینده به سمت ممنوعیت‌های بیشتر برویم و یا اعمال مالیات بر کیسه‌های پلاستیکی را خواهیم داشت تا مصرف‌کننده در ازای دریافتش بهایی بپردازد.

پارسال ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه به خارج از استان انتقال یافت

وی با اعلام اینکه سال گذشته در حدود ۳۶۰۰ تن پسماند ویژه را به خارج از استان فرستادیم، در واقع واحد صنعتی الزام شد که انتقال دهد چراکه این نوع پسماند خاصیت شیمیایی، خورندگی، سمیت، بیماری‌زایی و یا انفجاری دارد، مطرح کرد: عمده این پسماند مربوط به یکی از واحدهای صنعتی بزرگ استان بود که تخلفی در حوزه مدیریت پسماند انجام داده بود به طوری‌که حدود ۱۶۰۰ تن تنها مربوط به این واحد بود که لجن‌های نفتی‌اش را درون واحد پنهان و در زمین خاک کرده بود.

یک واحد صنعتی بزرگ در استان با تخلف در حوزه مدیریت پسماند، حدود ۱۶۰۰ تن لجن نفتی در درون واحدش پنهان و در زمین خاک کرده بود

عربی با اشاره به صدور ۱۵۰ اخطاریه برای اشخاص مختلف و ارجاع ۲۵ مورد به دادگاه‌های شهرستان طی سال گذشته بیان کرد: مکاتباتی هم با بازرسی و دادستانی درباره ترک‌فعل برخی از نهادها و دستگاه‌های استان در زمینه قانون مدیریت پسماند داشتیم، چراکه محیط زیست ناظر مدیریت پسماند است و اگر اعلام نکند سازمان زیرسوال می‌رود.

وی در زمینه ناحیه‌بندی مدیریت پسماند در سطح استان نیز توضیح داد: سال ۹۴ دو ناحیه یکی مرکز و شمال با مسئولیت شهرداری همدان و دیگر در جنوب با مسئولیت شهرداری ملایر در استان برای مدیریت پسماندهای عادی معرفی شد؛ ناحیه مرکز به طور کامل فعال است اما در ناحیه جنوب اتفاقاتی افتاد و محل عوض شد و مسئولش شهرداری ملایر است.

محل ناحیه جنوب مدیریت پسماند تا پایان خرداد مشخص می‌شود

عربی با اشاره به اینکه در حال حاضر هر شهر خودش پسماندها را جمع‌آوری می‌کند و بر روی همان سایت‌ها هم نظارت انجام می‌شود اما به دنبال تجمیع پسماندها هستیم، ادامه داد: با توجه به اینکه در ناحیه جنوب در زمینه تأمین زمین به مشکل برخوردیم، ناچار شدیم محل را تغییر دهیم و شهرداری ملایر موظف شده تا پایان خردادماه سال‌جاری محل جدید را معرفی کند و کارهایش را انجام دهد.

ایجاد یک ناحیه جدید به نام شمال شرقی

وی به ایجاد یک ناحیه جدید به منظور مدیریت پسماند اشاره کرد و افزود: ناحیه سوم در شمال شرقی واقع شده و شهرستان‌های کبودراهنگ، رزن، درگزین و فامنین را پوشش خواهد داد، کارهایش انجام شده و مطالعاتش پایان یافته و به سمت تأیید مکان می‌رویم، به طوری‌که در هفته جاری به سمتی می‌رویم که یک گزینه را نهایی کنیم و شهرداران  وارد کار شوند.

معاون محیط زیست انسانی اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان همدان با اشاره به اینکه هدف از ایجاد نواحی مدیریت پسماند، کاهش سایت‌های زباله‌های شهری و روستایی و ایجاد انگیزه برای انجام کارهای اقتصادی است به طوری‌که می‌توان از پسماند، انرژی استحصال کرد، گفت: شهرداری همدان در حال مطالعه طرحی برای استحصال انرژی از گاز متان در سایت پسماند شهرداری همدان است و به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم و در حال حاضر بهتر مدیریت می‌شود البته نه عالی اما از قبل بهتر است.

شهرداری به تازگی برای مدیریت شیرابه‌ها، لاگن‌های مدیریت شیرابه سایت زباله را افتتاح کرد، چراکه در سایت پسماند در مدیریت شیرابه وضعیت نامطلوب داشتیم

معضل شیرابه در سایت پسماند همدان

وی با بیان اینکه به ازای هر تن پسماند تر در حدود ۱۰۰ لیتر شیرابه تولید می‌شود البته عدد ثابتی نیست و به خیلی از موضوعات مربوط است، ادامه داد: در پسماندهای روستایی شیرابه کم داریم چراکه بیشتر پسماندهای تر توسط دام‌ها و پرندگانشان مورد استفاده قرار می‌گیرد اما در شهرها سایت‌های زباله شهری پسماندهای تر زیادی داشته و قاعدتاً شیرابه زیادی دارند، به طوری‌که این موضوع در سایت پسماند شهر همدان به معضلی تبدیل شده است که به ناچار سه لاگن بزرگ رُسی، نفوذناپذیر و ایزوله ایجاد کرده‌اند تا پس از تجمیع شیرابه‌ها به روش ساده تبخیری، کم کم بخار شوند.

عربی در پایان، در زمینه فرسایش بادی خاک نیز اعلام کرد: براساس مطالعاتی که دبیرخانه ستاد ملی مقابله با پدیده گردوغبار انجام داده، ۴۸ هزار و ۸۰۰ هکتار کانون مولد گردوغبار در کبودراهنگ، فامنین و همدان در بخش قهاوند شناسایی شده که بخشی در اراضی کشاورزی بوده و بخشی در اراضی ملی است که در این اراضی منابع طبیعی روی تثبیت آن اراضی با گیاهان مقاوم به شوری و خشکی خاک کار می‌کند.

انتهای پیام